Kampania „ToGether at work” promująca układy zbiorowe

UKŁADY ZBIOROWE

CO TO JEST I DLACZEGO JEST DOBRE DLA NAS WSZYSTKICH

W zależności od kraju, z którego jesteś, termin „układy zbiorowe” może być mniej lub bardziej znany. Ten żargon kryje dość prostą koncepcję: jego sercem są negocjacje zbiorowe. Pracownicy się spotykają i tworzą związek zawodowy gotowy do negocjacji z pracodawcą na stopie partnerskiej. Oznacza to, że pracownicy nie mogą być przez szefa zwalniani, degradowani ani karani obniżeniem płacy za to, że bronią swoich praw.

Korzyści z układów zbiorowych są dobrze udokumentowane w całej Europie. Gwarantują one lepsze warunki dla członków związków zawodowych czy lepsze warunki w firmach z układami zbiorowymi, na przykład, w formie wyższego wynagrodzenia lub krótszego czasu pracy. Zaletą przynależności do związku zawodowego jest to, że układy zbiorowe zapewniają regularne podwyżki wynagrodzeń.

Negocjacje zbiorowe promują równość, uwzględniając w szczególności świadczenia dla nisko opłacanych pracowników, takich jak niepełnoletni pracownicy oraz kobiety. Przystępując do związku dostają najwyższe świadczenia socjalne w porównaniu z każdą inną grupą. Poza tym związki zawodowe oznaczają bardziej stabilne i godne zatrudnienie stabilność w miejscach pracy objętych układami zbiorowymi.

Negocjacje zbiorowe zawsze mają pozytywny efekt, również w krajach, w których wszystkie umowy krajowe mają ogólne zastosowanie, czyli w Finlandii, Belgii czy Francji. W tych krajach wszyscy pracownicy korzystają z wysiłków związków zawodowych, negocjujących lepsze warunki pracy i płacy. Dzięki związkom wszyscy odnoszą korzyści społeczne.

Nie chodzi tylko o lepsze płace, ale też o warunki pracy. Dane z OECD pokazują, że w krajach z układami zbiorowymi krajowymi i sektorowymi, wskaźniki zatrudnienia są wyższe, a stopy bezrobocia – niższe w porównaniu z krajami o negocjacjach scentralizowanych.

Statystyki rządowe, placówki badawcze i centrale związków zawodowych udowadniają, że istnieją znaczne różnice płac na korzyść członków związków zawodowych i umów zbiorowych. Takie różnice w wynagrodzeniach istnieją we wszystkich krajach, z których mamy dane, nawet jeśli istnieją znaczące różnice w odniesieniu do liczby członków związków zawodowych, zasięgu  czy systemu układów zbiorowych.

DANIA

Członkowie związków zawodowych z CO-Industri mają o 25% więcej świadczeń, które składają się z wyższych płac, krótszych godzin pracy i innych zalet w firmach ze zbiorowymi układami pracy.

NIEMCY

W firmach bez zbiorowych układów pracy płace są średnio o 24% niższe, według niemieckiego związku IG Metall. W przypadku niewykwalifikowanych pracowników różnica jest nawet większa o 32%. Godziny pracy są o 14% dłuższe dla osób nieobjętych umową zbiorową.

WIELKA BRYTANIA

Członkowie związków zawodowych UNITE zarabiają średnio o 10% więcej niż pracownicy niebędący ich członkami.

CZECHY

Członkowie związku zawodowego OSZ KOVO w branży metalowej zarabiają o 15% więcej dzięki układowi zbiorowemu. Oznacza to dodatkowe 200 euro miesięcznie dzięki negocjacjom zbiorowym.  Ta różnica płac po trzech latach zsumuje się do kwoty około 6700 euro, co jest kwotą wystarczającą na kupno małego samochodu. W spółkach z układami zbiorowymi różnica w wynagrodzeniach kobiet i mężczyzn jest mniejsza.

W 2018 r. różnica w płacy kobiet i mężczyzn wynosiła 26% w firmach bez porozumień zbiorowych, oraz 23,1% w firmach z układami zbiorowymi.

Czas pracy jest rocznie o 55 godzin krótszy, co odpowiada siedmiu zmianom. Między 2016 a 2018 rokiem pracownik ze zbiorowymi układami pracy pracował o 154,8 godzin krócej, czyli o 20,5 zmiany, tj. prawie cały miesiąc kalendarzowy.